اثر اندازه و تنوع درآمدها بر ریسک سیستمی بانک‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران

این پژوهش به بررسی رابطه میان اندازه، تنوع درآمدها و اثر تعاملی این دو با ریسک سیستمی بانک‌های خصوصی می‌پردازد. ریسک سیستمی با شاخص کمبود مورد انتظار نهایی (MES) سنجیده می‌شود. این معیار، میانگین بازده سهام بانک در زمان‌هایی است که بازده شاخص بخش بانکی به زیر ارزش در معرض ریسک سقوط می‌کند. داده‌های ترکیبی 8 بانک پذیرفته‌شده در بورس در سال‌های 88-93 جهت تخمین رابطه رگرسیونی به کار گرفته می‌شوند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد تنوع درآمدهای بانک که با شاخص NII (درآمد غیر از بهره) سنجیده می‌شود، بر ریسک سیستمی آن اثر معکوس دارد. به‌عبارت‌ دیگر بانک‌هایی که درآمد بهره در پرتفوی درآمدی آن‌ها سهم بیشتری داشته باشند، ریسک سیستمی بالاتری خواهند داشت. همچنین اثر تنوع درآمدها بر کاهش ریسک سیستمی در بانک‌های بزرگ‌تر بیشتر است. درواقع بانک‌های بزرگ‌تر با افزایش درآمد غیر از بهره، ریسک سیستمی را به میزان بیشتری کاهش می‌دهند. نتایج حاکی از آن است که نمی‌توان به‌طور قوی اثر اندازه را بر ریسک سیستمی بانک‌های نمونه پذیرفت. JEL: G20, G32 نحوه استناد به این مقاله: حسینی، س. ف.، و مصطفوی، س. ف. (1395). اثر اندازه و تنوع درآمدها بر ریسک سیستمی بانک‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران. فصلنامه مدلسازی ریسک و مهندسی مالی، 1(1)، 20-36.